Bu kez karşınıza çok çok farklı, tarzım olmayan bir kurabişlerle çıkıyorum :)
Çok öncesinde "yaparım" diye alıp bir kenara kaldırdığım kalıplarımın, bir gün gerçekten işime yarıyacağını, hiç ummazdım.
Ta kii görümcem " haydi kurabiye yapalım bebeğime" deyinceye kadar...
Nasıl yapılır? Neyden yapılır? Acaba becebilir miyiz? Ya kötü olursa diyerek, kafamda binlerce sorular vardı.
Sonuçta,ilk defa yapacaktık.
Bakın size kurabiyeleri yaptığımız, günü anlatayım :) O gece yok mu o gece Aksiliklerle dolu, çok yorucu ve bir o kadar da çok komik bir geceydi. Hatta o kadar çok yorulmuşum ki ertesi sabah'a gözlerimi bile çok zor açtım.
Şöyle ki!
Kurabiye hamurlarını yoğurdum, güzelce kalıplarımızı yerleştirip, kesilen hamurları tepsimize yerleştirdik.Hatta sürekli pişip pişmediği kontrol ediyorduk ki en son mutfağa gittiğimizde yanık kokularını aldık. Eyvahhhhhh, bir baktık ki 2 dkayla yakmışız kurabiyeleri.
İlk yapışımızda İlk hüzranla karşılaştık :)
Hamur bitinceye kadar aynı işlemleri yapıp, yanmasın diye de mutfaktan bir sn ye bile ayrılmadık. O kadar söyleyeyim :)
Neyse diğer tepsilerde bir şey yok gayet güzel oldular.Ama bir tepsilik açığımız olmuştu, Eeeee ne yapalım ne yapalım,tekrar hamuru yoğuralım.
2. kurabiyele hamurumuzu da yoğurmaya başladım.Una kadar herşey çok normaldi. 3 su bardağı yerine 4 su bardağı unu eklediğimizde hamur yapışmamaya başladı.Allah Allaahhh bu kadar aksilik olmaz yani :)
Görümcem süt felan döktü hamura,olmadı tabi!
Fırına girince kurabiyeler yamuk yumuk şekil aldı kaldı :)
Anlayacağınız o kurabiyelerde olmadı.Sonra tekrar hamur yoğurduk. Herşey kıvamında tarife birebir uyduk fakat.Kurabiyeler fırına girince bir çeşit olup çıktılar.
Neden olduğunu anlamadık ama, Artık ben yorulmuştum.
Hamuru yoğur, aç, kalıplardan geçir falan filan...
Neyseki yapacağımız kurabiye adetleri kadar yapıp ben evin yolunu tutmuştum.
Ertesi günde Tekrar görümcem'e gidip, süsleme işlemlerini yaptık.kurabiyeleri bitirmiş olduk.
İşte bakın bu işlem acayip zevkliydi.
Fakat şunuda belirtmeden geçemeyeceğim, şeker hamurlu yapılan herşey benim gözümde bir sanat eseridir.
Küçücük detaylar dahi çok önemli!
Bu benim ilk deneyim kurabiylerimdi, ikincisini de CANIM, Bİ TANECİK CİMCİK Yiğenim'im 2. Yaş gününde yapacağım.
Sevgili EYA'CIĞIM bu modeli senin blogdan aldık.Seninkine pek benzemedi ama olsun.Senin yaptıkların Süperrrr oluyor.
Melek desenli olanları ben çok daha beğendim nedense :)
Mutlu ve huzurlu bir haftalar geçirmeniz Dileğiyle...
Sevgilerimle;
Aycan Dede Bülbül
Çok öncesinde "yaparım" diye alıp bir kenara kaldırdığım kalıplarımın, bir gün gerçekten işime yarıyacağını, hiç ummazdım.
Ta kii görümcem " haydi kurabiye yapalım bebeğime" deyinceye kadar...
Nasıl yapılır? Neyden yapılır? Acaba becebilir miyiz? Ya kötü olursa diyerek, kafamda binlerce sorular vardı.
Sonuçta,ilk defa yapacaktık.
Bakın size kurabiyeleri yaptığımız, günü anlatayım :) O gece yok mu o gece Aksiliklerle dolu, çok yorucu ve bir o kadar da çok komik bir geceydi. Hatta o kadar çok yorulmuşum ki ertesi sabah'a gözlerimi bile çok zor açtım.
Şöyle ki!
Kurabiye hamurlarını yoğurdum, güzelce kalıplarımızı yerleştirip, kesilen hamurları tepsimize yerleştirdik.Hatta sürekli pişip pişmediği kontrol ediyorduk ki en son mutfağa gittiğimizde yanık kokularını aldık. Eyvahhhhhh, bir baktık ki 2 dkayla yakmışız kurabiyeleri.
İlk yapışımızda İlk hüzranla karşılaştık :)
Hamur bitinceye kadar aynı işlemleri yapıp, yanmasın diye de mutfaktan bir sn ye bile ayrılmadık. O kadar söyleyeyim :)
Neyse diğer tepsilerde bir şey yok gayet güzel oldular.Ama bir tepsilik açığımız olmuştu, Eeeee ne yapalım ne yapalım,tekrar hamuru yoğuralım.
2. kurabiyele hamurumuzu da yoğurmaya başladım.Una kadar herşey çok normaldi. 3 su bardağı yerine 4 su bardağı unu eklediğimizde hamur yapışmamaya başladı.Allah Allaahhh bu kadar aksilik olmaz yani :)
Görümcem süt felan döktü hamura,olmadı tabi!
Fırına girince kurabiyeler yamuk yumuk şekil aldı kaldı :)
Anlayacağınız o kurabiyelerde olmadı.Sonra tekrar hamur yoğurduk. Herşey kıvamında tarife birebir uyduk fakat.Kurabiyeler fırına girince bir çeşit olup çıktılar.
Neden olduğunu anlamadık ama, Artık ben yorulmuştum.
Hamuru yoğur, aç, kalıplardan geçir falan filan...
Neyseki yapacağımız kurabiye adetleri kadar yapıp ben evin yolunu tutmuştum.
Ertesi günde Tekrar görümcem'e gidip, süsleme işlemlerini yaptık.kurabiyeleri bitirmiş olduk.
İşte bakın bu işlem acayip zevkliydi.
Fakat şunuda belirtmeden geçemeyeceğim, şeker hamurlu yapılan herşey benim gözümde bir sanat eseridir.
Küçücük detaylar dahi çok önemli!
Bu benim ilk deneyim kurabiylerimdi, ikincisini de CANIM, Bİ TANECİK CİMCİK Yiğenim'im 2. Yaş gününde yapacağım.
Sevgili EYA'CIĞIM bu modeli senin blogdan aldık.Seninkine pek benzemedi ama olsun.Senin yaptıkların Süperrrr oluyor.
Melek desenli olanları ben çok daha beğendim nedense :)
Paketlendikleri zaman daha bir hoş göründüler,Bir bakar mısınız...
Mutlu ve huzurlu bir haftalar geçirmeniz Dileğiyle...
Sevgilerimle;
Aycan Dede Bülbül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder