ÜZÜNTÜM
Bloğuma bu kadar aralar vermek istemiyorum fakat, bazen insanın elinde olmadığı üzüntüler yaşaması hayattan kısada olsa kopmasına neden olabiliyor.İşte bana da aynen öyle oldu. yaşadığım, acı ve üzüntü ardından gelen hastalığım da işin içine girince mutfağa adımı bile atamaz oldum.
Şükür! Binlerde kez Şükür, artık sıkıntılarımı azar azar atlatıp, yeni yeni kendimi toparlamaya başladım.
İnanın bu zaman zarfında da herkezleri çok çok özledim ben.
Bir şeye üzüldüğümde çok yemek yiyorum ben.
Anlıyacağınız Amaaaannnn ben bir kilo aldım bir kilo aldım, ne yesem, ne yapsam yarıyor.Hani su içsem yarıyor derler ya aynen...Ne yapacağım bilemiyorum :)
Zaten ben kendi mi bildim bileli de söööööyle tığ gibi Olamadım :)
Annelerimiz, özeldir, yeri ayrıdır. Boşuna dememişler "Cennet analarımızın ayakları altındadır" diye.
Annem, Anneannem(Rahmetli), Babaannem(Rahmetli) Teyzelerim, Ablalarım, Halalarım
Öncelikli Değerlilerim benim.
Bundan 7 ay önce yani temmuz ayında Kuzenim'im düğününe tam 1 hafta kala Rahmetli Pamuk anneannem rahatsızlandı.Durumu çok ağır olup 3 kere kalbi durmuş,20 gün boyunca yoğun bakımda kaldı.
Durumu çok kötüydü, kaLp damarları o kadar incelmişki doktorlar ameliyat olamaz, kaldıramaz diyorlardı.Ameliyat yerine ilaç tedavisi dediler.
Yoğun bakımdan çıktı.Yüzlerimizi o kadar güldürdü kihepimiz mutluluktan uçuyoruz.Benim pamuğum güçlüdür, bizi bırakmaz demiştim ben.Ve bırakmadı bizi.
Herşeyin başı sağlık.Sağlık olmadan ne yapabiliriz ki değil mi?
Kuzenimin düğününü iptal ettik.Bu durumda düğünleri düşünecek durumumuz yoktu tabi.
Benim düğün 1 eylüldü, daha zaman vardı fakat, iptal olsa da hiç önemli değildi tabi benim/bizim için.
Annem ve teyzelerim, 1'er hafta hastanede bekliyorlar, arada biz gidip kalıyoruz.Anlayacağınız Samsun artık bizim memleketimiz Hastane de evimiz olmuştu.
Ben bi yandan evimin eşyalarını, ıvırımı zıvırımı gelinlik provalarıma yetişirken, hopppp koş koş koş hastaneye derken öyleeee böyleee Eylül ayını getirttik.
Rahmetli, hep "Aycan nasıl güzel baktı bana hastanede " derdi herkeze.
Pamuk gibiydi benim anneannem, herkezi çok severdi, çok cana yakın, içinin güzelliğide dışına yansımıştı sanki.Son yolculuğunda bile, yumuşacık pamuk gibiydi.
Torunlarının düğünlerini gördü...
6. ayında 2 gün boyunca bir karın ağrısı bir karın ağrısı. Meğer bağırsak düğümlenmesi yada patlaması olmuş.
Ameliyat olursa % 1 ihtimal olmazsa saat veremedi doktorlar.Ve o gün ameliyata bile giremeden, tekrar hayata döndüğü yerde, hayatını kaybetti.
6 ay boyunca hiç uyku uyumamıştı.Şimdi Ebedi uykusunda...
Yakıştıramadık, ihtimal vermedik, ağladık, düşündük, çok düşündük....
Kısacası herkez ne olsursa olsun bir gün göçüp gidecek.Şuanın değerini ve karşımızda ki insanların her zaman değerini bilmek gerekiyor.
eften püften şeyler için kalp kırmaya, küsmeye değmez.
Son resmimiz bu olmuştu...
MUTLULUĞUM
Ne iyi etmişimde ben şu hediye çekilişini yapmışım dimi ama! Hediyelerin her biri çok değerli blogger arkadaşlarıma gitti.
İnanın ben çok mutlu oldum.
Sımsıcacık bağlar kuruldu aramızda.Uzaklardan gelen sıcacık içten gelen o dost telefonları. Ve bir kez daha diyorum ki iyi ki ben bu bloğumu kurmuşum...
Beni arayan, o güzel sesini duyuran, hediyeler gönderen arkadaşlarıma Sonsuz teşekkürler ediyorum.
*****
Demiştim ya kendi mi yeni yeni toparlıyorum diye, işte dün akşam girdim mutfağa ve sürekli yaptığım fakat bloğumda olmadığını farkkettiğim çok leziz bir pilav yaptım.
MALZEMELER;
YAPILIŞI;
Afiyatlar olsun...
Bloğuma bu kadar aralar vermek istemiyorum fakat, bazen insanın elinde olmadığı üzüntüler yaşaması hayattan kısada olsa kopmasına neden olabiliyor.İşte bana da aynen öyle oldu. yaşadığım, acı ve üzüntü ardından gelen hastalığım da işin içine girince mutfağa adımı bile atamaz oldum.
Şükür! Binlerde kez Şükür, artık sıkıntılarımı azar azar atlatıp, yeni yeni kendimi toparlamaya başladım.
İnanın bu zaman zarfında da herkezleri çok çok özledim ben.
Bir şeye üzüldüğümde çok yemek yiyorum ben.
Anlıyacağınız Amaaaannnn ben bir kilo aldım bir kilo aldım, ne yesem, ne yapsam yarıyor.Hani su içsem yarıyor derler ya aynen...Ne yapacağım bilemiyorum :)
Zaten ben kendi mi bildim bileli de söööööyle tığ gibi Olamadım :)
Annelerimiz, özeldir, yeri ayrıdır. Boşuna dememişler "Cennet analarımızın ayakları altındadır" diye.
Annem, Anneannem(Rahmetli), Babaannem(Rahmetli) Teyzelerim, Ablalarım, Halalarım
Öncelikli Değerlilerim benim.
Bundan 7 ay önce yani temmuz ayında Kuzenim'im düğününe tam 1 hafta kala Rahmetli Pamuk anneannem rahatsızlandı.Durumu çok ağır olup 3 kere kalbi durmuş,20 gün boyunca yoğun bakımda kaldı.
Durumu çok kötüydü, kaLp damarları o kadar incelmişki doktorlar ameliyat olamaz, kaldıramaz diyorlardı.Ameliyat yerine ilaç tedavisi dediler.
Yoğun bakımdan çıktı.Yüzlerimizi o kadar güldürdü kihepimiz mutluluktan uçuyoruz.Benim pamuğum güçlüdür, bizi bırakmaz demiştim ben.Ve bırakmadı bizi.
Herşeyin başı sağlık.Sağlık olmadan ne yapabiliriz ki değil mi?
Kuzenimin düğününü iptal ettik.Bu durumda düğünleri düşünecek durumumuz yoktu tabi.
Benim düğün 1 eylüldü, daha zaman vardı fakat, iptal olsa da hiç önemli değildi tabi benim/bizim için.
Annem ve teyzelerim, 1'er hafta hastanede bekliyorlar, arada biz gidip kalıyoruz.Anlayacağınız Samsun artık bizim memleketimiz Hastane de evimiz olmuştu.
Ben bi yandan evimin eşyalarını, ıvırımı zıvırımı gelinlik provalarıma yetişirken, hopppp koş koş koş hastaneye derken öyleeee böyleee Eylül ayını getirttik.
Rahmetli, hep "Aycan nasıl güzel baktı bana hastanede " derdi herkeze.
Pamuk gibiydi benim anneannem, herkezi çok severdi, çok cana yakın, içinin güzelliğide dışına yansımıştı sanki.Son yolculuğunda bile, yumuşacık pamuk gibiydi.
Torunlarının düğünlerini gördü...
6. ayında 2 gün boyunca bir karın ağrısı bir karın ağrısı. Meğer bağırsak düğümlenmesi yada patlaması olmuş.
Ameliyat olursa % 1 ihtimal olmazsa saat veremedi doktorlar.Ve o gün ameliyata bile giremeden, tekrar hayata döndüğü yerde, hayatını kaybetti.
6 ay boyunca hiç uyku uyumamıştı.Şimdi Ebedi uykusunda...
Yakıştıramadık, ihtimal vermedik, ağladık, düşündük, çok düşündük....
Kısacası herkez ne olsursa olsun bir gün göçüp gidecek.Şuanın değerini ve karşımızda ki insanların her zaman değerini bilmek gerekiyor.
eften püften şeyler için kalp kırmaya, küsmeye değmez.
Son resmimiz bu olmuştu...
MUTLULUĞUM
Ne iyi etmişimde ben şu hediye çekilişini yapmışım dimi ama! Hediyelerin her biri çok değerli blogger arkadaşlarıma gitti.
İnanın ben çok mutlu oldum.
Sımsıcacık bağlar kuruldu aramızda.Uzaklardan gelen sıcacık içten gelen o dost telefonları. Ve bir kez daha diyorum ki iyi ki ben bu bloğumu kurmuşum...
Beni arayan, o güzel sesini duyuran, hediyeler gönderen arkadaşlarıma Sonsuz teşekkürler ediyorum.
*****
Demiştim ya kendi mi yeni yeni toparlıyorum diye, işte dün akşam girdim mutfağa ve sürekli yaptığım fakat bloğumda olmadığını farkkettiğim çok leziz bir pilav yaptım.
Ayranla süper gidiyor...
MALZEMELER;
- 1 Kase pirinç
- 2 adet Havuç
- 3 diş Sarımsak
- 3 Çorba kaşığı fındık yağı
- 1 tatlı kaşığı kuru nane
- 1/2 çay bardağı doğranmış maydanoz
- 2 kase sıca su
- Tuz, Karabiber
YAPILIŞI;
- Tencereye fındık yapığını ve havuçları ve soğranmış sarımsaklardan bir kaçını ekleyip kavuruyoruz.
- Diğer tarafta ayıklanan pirinçlere tuz ilave edip sıcak suda bekletiyoruz.
- Kavrulan havuçlara, tuz ve sıcak sudan süzülüp, yıkanan pirinçleri ilave ediyoruz.
- Pirinçler tane tane olup, kavrulduktan sonra sıcak doğranan maydanoz,sarımsaklar ve nane ilave edilir.
- Sıcak suyu eklenir.
- Kontrollü bir şekilde suyun çekmesini ve pilavın pişip pişmediğine bakılır.
- Pişen pilav, yemeden önce dinlendirilir.
Afiyatlar olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder