14 Şubat sevgililer günü çevremdeki herkeste bir hararet bir hareket şaşıyorum.Böyle günlere karşı değilim ama çok da taraftar olduğumu söyleyemem.Karşı değilim çünkü sevgisini her zaman dile getiremeyenler için bir fırsat belki ya da sevildiğini her an duymayanlar ve hissetmeyenler için bir lütuf belki de.Bir de sevgili sadece eş midir erkek ya da kız arkadaşmıdır?Eşin ya da sevgilinin yanında sevgiliniz çocuğunuz olamaz mı ya da anne baba,kardeşiniz ya da her derdinizi rahatça paylaştığınız bir arkadaşınız.Ya da daha ilerisi.Evet itiraf ediyorum benim birden çok sevgilim var.
aslında çiçek böcek derken polyanna da değilim aksine daha önce de yazdığım gibi biraz fazlaca karamsarım bile.Ama önceliklerim var hem de çok önem verdiğim özel birgün olmasa da sadece içinden geldiği için bir buket çiçekle çıkagelen babanga durmadan yanağımı okşayan,öpen bana aşkım
diyen çocuklarım,benim çok ama çok mutlu ve rahat olmamı isteyen Allah uzun ömür versin annem babam,aynı duyguları taşıyan kardeşlerim,beni gerçekten samimi olarak sevdiğine inandığım arkadaşlarım var.Onların hepsi benim için birer sevgili.Özel bir gün olmadığında da sıcacık sevgisini hissettiren içinizi huzurla dolduran herkes bir sevgili.
Tabi ki böyle günler olsun ama sevgi varsa bana göre bunu karşı tarafa hissettirmek için özel bir gün beklemeyin nefes aldığımız,sağlıklı olduğumuz hergün zaten çok özel seni seviyorum demekten haya etmeyin bu iki kelime kadar güzel bir cümle bilmiyorum insanın içini ısıtan ve benim içimde bu cümleden o kadar çok var ki bitmeyen aksine söyledikçe çoğalan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder