Bugün 2 şubat!!!
Dünyanın en melek kalpli insanı, en bitanesi, en güzel yemek yapanı, en güzel seveni, en güzel eşi, en güzel annesi, en beceriklisi ve hatta en iyi popoya terlik vurucusu benim canım annemin doğum günü..
İlk kez ayrıyız... Kalplerimiz bir olsada kucaklaya kucaklaya kutlamayı ne çok ister gönül.. Ama yaşadığı için, yaşadığım için şükrediyorum tabii, ayrı şehirlerde de olsak nefes alıyoruz aynı atmosferde..
Sessiz okuyucularımdan sevgili Kübra, facebokta şöyle yazmış; "O'ndan ayrı kaçıncı ilk ? ilk bayram ,ilk doğum günü, ilk hastalık... :( annemi özledimm :(:( evlenipte uzaklara giderseeen böyle olur diyorlar bana :) bende sana derim Deniz . Allah yuvanda mutlu etsin seni gerisi boş . Eminim annen de bunu istiyordur . Allah mutluluğunuzu daim etsin kocanla."
Evet bu O'ndan ayrı kaçıncı ilk? İlk kez hasta olduğumda yazdım buraya, hatta Dostum bana mızmızlanma bu kadar dedi:)), ilk doğum günümde de yazdım.. İlk bayramda da.. Bayramın sonuna kavuşsakta ilk onunla bayramlaşmak isterdi gönlüm.. Olsun yine de kavuştuk ya..
Sonra geçenlerde hastalandığımda, koşarak geldi, iki gün uykusuz kaldı benim için.. Beni alıp götürdü, ben bakarım kuzuma dedi.. Baktı da.. Ameliyathaneye ilk kez girdim ve nedense çok korktum, çıkar çıkmaz "anneee" diye ona sarılmışım ama hatırlamıyorum... Ya olmasaydı? Düşünemiyorum bile..
Üst fotoğrafta benim değil annemin ben Gümüşhanedeyken bize yaptığı portakallı çikolatalı pastanın fotoğrafıdır.. Yazıyorda zaten üstünde:) Değme süslenmiş pastalardan daha güzel değil mi?
"Kendime de pasta yapıcam, kekini de aldım, ma krema nasıl yapılıyodu unuttum" dedi telefonda, sesimin titremesine engel olamadım ama çaktırmadım O' na... "ben sana bidaha anlatırım" diyebildim sadece..
Yaşım kaç olursa olsun, ne kadar zorluklara direnirsem direneyim annem söz konusu olunca kundak bebeğiyim ben.. Atarım kendimi onun kollarına..
Çünkü dediğim gibi; O dünyanın en melek kalpli insanı, en bitanesi, en güzel yemek yapanı, en güzel seveni, en güzel eşi, en güzel annesi, en beceriklisi ve hatta en iyi popoya terlik vurucusu benim canım annem :)
Doğum günün kutlu olsun bitanemm..
Son olarak; annesi yanında yakınında ve en önemlisi hayatta olanlar kıymetini bilin, eminim biliyorsunuz da:)
Anacığı ebediyete göçenler ise, öncelikle Rahmet dilerim Allah'ımdan, sonrada üzülmeyin derim, Rabbim cenneti sermiştir belki onlara.. Zaten her biri bir cennet parçası, bir cennet kesiti değil mi annelerimizin...
Rabbimizin cennet tasviri annelerimiz iyiki varsınız...
Gözyaşlarımı tutamıyorum, mutlu günler diliyorum....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder